Sıcak ülkelerin iç sular balık yetiştiriciliğinde Tilapia türü, sazandan sonra ikinci sırayı alır. Tilapia balığı dünya üretimi 1970 yılında 122.100 ton iken 2001 yılında 1.100.000 tonu aşmıştır. Afrika kökenli olan Tilapia özellikle 1940 yılından sonra Asya Kıtası'nda Endonezya, Tayvan, Hindistan ve Japonya gibi ülkelere ithal edilmiş ve yetiştirilmeye başlanılmıştır. Latin Amerika, Avustralya ve bazı Avrupa ülkelerinde de yetiştiriciliği yapılır. Ülkemize de bazı türleri getirilmiş olmakla beraber kış aylarındaki soğuk ortama dayanamadıkları için yetiştirilmesi yaygınlaşamamıştır. Adana bölgesinde damızlıkları kış aylarında sıcak kapalı ortamlarda tutmak suretiyle yetiştiriciliği bir süre devam etmiş ise de üretim kısıtlı kalmıştır. İleriki yıllarda ekonomik duruma göre yeni çalışmalar yapılması olasıdır.
Tilapia balıklarının dünyanın bir çok ülkesinde ele alınması ve yetiştiriciliğinin yaygınlaşmasını sağlayan çok sayıda özellikleri vardır. Öncelikle kolay taşınabilen bir balıktır. Uzak mesafelere kolaylıkla ve fazla fire vermeden nakledilebilir. Bu balık biyolojik özelliklerinin uygunluğu nedeni ile yapay havuzlarda yetiştirildiği gibi bazı göl ve akarsuları balıklandırma amacı ile de ele alınmaktadır. Monokültür olarak yetiştirilebileceği gibi sazan, yayın balığı, kefal ve çim sazanı ile polikültür olarak da yetiştirilebilirler.
Türkiye'de yer altına gömme olacak şekilde balık üretim tesisi.
Modüler tankların içine balık yağını almak için siyah kapsüller atılır, balığın sırtına çarpan kapsüller balığın sırtandaki yağı alıp, başka bir modüler havuz içine biriktiriliyor. Bu yağ, marul üretim yerindeki sulamada kullanılıyor ve marul üretimini 3 katına çıkarıyor.